Już po raz drugi noc z 31 października na 1 listopada w naszej parafii stała się czasem dziękczynienia i uwielbienia Boga za świętych w Kościele. Czuwanie rozpoczęła uroczysta procesja z relikwiami, wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz śpiew Litanii do Wszystkich Świętych. Modliliśmy się modlitwą różańcową rozważając życie świętych i błogosławionych obecnych z nami w relikwiach. W tym roku również było ich wielu: Św. Charbel, Św. Hardini, Św.Rafqa, Św.Maron, Bł. Miriam Mała Arabka, Św. Jan Paweł II, Św. Faustyna Kowalska, Św. Ojciec Pio, Św.Katarzyna Sieneńska, Św.Wincenty a Paulo, Bł. ks. Kłopotowski, Św.Antoni Padewski, Bł. Honorat, Św.Jozafat Kuncewicz, Św. Wincenty Kadłubek, Święta Joanna Franciszka de Chantal, Św. Franciszek Salezy, Bł. Maria Karłowska i in.
Dziękując Bogu za dar świętości odśpiewaliśmy Te Deum (Ciebie Boga wysławiamy), a zaraz po Mszy św. była możliwość ucałowania relikwiarza z relikwiami św. Jana Pawła II, który niedawno otrzymała nasza parafia.
Koncert Jubileuszowy
Szczegóły
Konkurs na prace budowlane
Szczegóły
Konkurs na prace budowlane przy parafii pw. Ducha Świętego w Poniatowej. 24-320 Poniatowa ul. Lubelska 5
Nazwa projektu: Remont i modernizacja świetlicy edukacyjno-kulturalnej przy Parafii Rzymsko-Katolickiej pw. Ducha Świętego w Poniatowej
W pierwszy piątek 5 września podczas Mszy Świętej o godz. 16.30 poświęcono tornistry i przybory szkolne dzieciom klas pierwszych szkoły podstawowej, które rozpoczynają swoją przygodę ze szkołą. Dzieci w trakcie homilii usłyszały o wadze pierwszych piątków miesiąca i nabożeństwie do Serca Pana Jezusa. Wszystkim uczniom życzymy wzrastania w mądrości i łasce u Boga i u ludzi.
Kustosz Skarbu
Szczegóły
Czcigodny Księże Proboszczu Piotrze! Jesteś nam opoką
Nie dziw się, że życzenia strumieniem szerokim
płyną dzisiaj do Ciebie... W dniu tak uroczystym
inaczej być nie może. To rzecz oczywista!
Pozwól Księże Proboszczu, że już nie w wiązanej mowie
Złoty Jubileusz Kapłaństwa Ks. kan. Józefa Brzozowskiego
Szczegóły
Czcigodny Księże Kanoniku, nasz Proboszczu…
Radujemy się wszyscy z Twojego pięknego, podwójnego jubileuszu posługi kapłańskiej, ale smuci nas tak szybko uciekający czas. Pamiętamy znakomicie, jakby to było wczoraj nasze pierwsze kontakty i Twoje słowa: „Będę kontynuował dzieło Księdza Józefa Kozłowicza i postaram się was nie zawieść”.
Słowa dotrzymałeś – parafia okrzepła, powstałą piękna świątynia całkowicie wyposażona. Twoja nieograniczona ilość posługi w różnym charakterze przynosiła nam spokój i bezpieczeństwo duchowe. Byłeś nam Ojcem głęboko zatroskanym o całą naszą wspólnotę. Cechuje Cię mądrość, rozwaga, odwaga i opanowanie. Nie szczędziłaś nam czasami słów krytyki, za które też dziękujemy. Z naszej parafii wyszło dużo powołań kapłańskich i zakonnych, to Twoja zasługa i współpracujących z Tobą wikariuszy.
Czwartek 2022-08-11, Wspomnienie św. Klary, dziewicy Mt 18,21 ? 19,1Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan.
Konkurs na prace budowlane 
Czcigodny Księże Kanoniku, nasz Proboszczu…
