W niedzielę 1 grudnia 2013 r. w naszej parafii odbył się adwentowy dzień skupienia dla osób niepełnosprawnych umysłowo. Chociaż było to pierwsze tego typu spotkanie w kawiarence zagościło 25 osób - rodzice, osoby niepełnosprawne i sympatycy.
Na czym polega nowopowstająca wspólnota? Wspólnota Wiara "Wiara i Światło" to grupa 10-40 osób (upośledzone umysłowo dzieci, młodzież i dorośli ich rodzice i przyjaciele) spotykających się przynajmniej raz w miesiącu na przyjacielskich spotkaniach, dzieleniu się, modlitwie i świętowaniu. Pomiędzy tymi spotkaniami członkowie wspólnoty nawiązują osobiste więzi, bowiem "tam gdzie jest przyjaciel tam jest i droga". Wspólnoty zakorzenione są w lokalnych parafiach i włączają się w życie swego kościoła. Poza regularnymi zebraniami, wspólnoty podejmują szereg rozmaitych działań zależnie od ich potrzeb, kreatywności członków i Bożej inspiracji. Organizują wakacyjne obozowiska, formacje, pielgrzymki - czas radości i ożywienia dla osób z umysłowym upośledzeniem, czas wytchnienia dla ich rodziców, etc.
„Córko, kiedy przystępujesz do spowiedzi świętej, do tego źródła miłosierdzia mojego, zawsze spływa na twoją duszę moja krew i woda, która wyszła z serca mojego, i uszlachetnia twą duszę. Za każdym razem, jak się zbliżasz do spowiedzi świętej, zanurzaj się cała w moim miłosierdziu z wielką ufnością, abym mógł zlać na duszę twoją hojność swej łaski. Kiedy się zbliżasz do spowiedzi, wiedz o tym, że ja sam w konfesjonale czekam na ciebie, zasłaniam się tylko kapłanem, lecz sam działam w duszy. Tu nędza duszy spotyka się z Bogiem miłosierdzia. Powiedz duszom, że z tego źródła miłosierdzia dusze czerpią łaski jedynie naczyniem ufności. Jeżeli ufność ich będzie wielka, hojności mojej nie ma granic. Strumienie mej łaski zalewają dusze pokorne. Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyż łaska moja odwraca się od nich do dusz pokornych”.
„Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie moje ogarnia ją i usprawiedliwia. Miłosierdziem swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się serce moje, gdy oni wracają do mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili serce moje, a cieszę się z ich powrotu. Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie ręki mojej. Jeżeli uciekają przed miłosiernym sercem moim, wpadną w sprawiedliwe ręce moje. Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich, wsłuchuję się w tętno ich serca, kiedy uderzy dla mnie. Napisz, że przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia, przez niepowodzenie i cierpienia, przez burze i pioruny, przemawiam przez głos Kościoła, a jeżeli udaremnią wszystkie łaski moje, poczynam się gniewać na nich, zostawiając ich samym sobie i daję im, czego pragną”.
„Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy” Ps 103
Warunki dobrej spowiedzi
W ewangeliach czytamy, że Jezus sam odpuszczał ludziom grzechy. A po zmartwychwstaniu nakazał apostołom, aby i oni w Jego imieniu odpuszczali grzechy. Sakrament spowiedzi ustanowił Jezus Chrystus w słowach: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20, 19-23).
Wtorek 2021-01-26, Wspomnienie św. biskupów Tymoteusza i Tytusa Mk 3,31-35Nadeszła Matka Jezusa i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie». Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką».
W niedzielę 1 grudnia 2013 r. w naszej parafii odbył się adwentowy dzień skupienia dla osób niepełnosprawnych umysłowo. Chociaż było to pierwsze tego typu spotkanie w kawiarence zagościło 25 osób - rodzice, osoby niepełnosprawne i sympatycy.
